Z Danielem Bienenfeldem rozmawiał Łukasz Czubaszewski.
Łukasz:
Mam do ciebie kilka pytań. Co prawda zabierzemy parę minut z twojej przerwy kawowej ale mam nadzieję, że dasz nam kilka pomysłów i inspiracji na temat integracji strukturalnej. Pierwsza prośba do Ciebie czy mógłbyś coś o niej opowiedzieć, czym ona właściwie jest?
Daniel:
Ida Pauline Rolf, która stworzyła integrację strukturalną (IS) pojmowała ją jako proces nauczania i uczenia się a nie jako procedurę leczniczą czy formie terapii.
Zabiegała Ona o to by IS była postrzegana przez klientów jako proces zwiększania świadomości na temat swojego ciała i proces uczenia się tego jak ciało powinno prawidłowo zachowywać się w odpowiedzi na siłę grawitacji na nie działającą w polu grawitacyjnym. Ja powiedziałbym, że IS to proces edukacyjny który ma ponownie zbudować optymalne relacje między częściami ciała i wpasować ciało w pole grawitacji tak by siła grawitacji mu sprzyjała a nie je przeciążała go. Jednym z etapów tego procesu jest nauczanie klientów jak ich ciała powinny zachowywać się w nowym optymalnym ułożeniu części ciała względem siebie i siły grawitacji, tak by zachować maksimum płynności i swobodę ruchów a także optymalizować wydatki energii.
Możemy się spotkać z różnymi typami IS, natomiast należy pamiętać, że Ida P. Rolf stworzyła pewne zasady, których należy się trzymać podczas tego procesu, takie jak oczyszczenie ciała ze wspomnień i traum fizycznych i psychicznych. Dzięki temu pomagamy mu ułożyć się na nowo, tak by stało się bardziej symetryczne i potrafiło być bardziej ekspresyjne.
Łukasz:
Jest kilka różnych szkół integracji strukturalnej. Ty akurat reprezentujesz Hellerwork. Czy w związku z tym mógłbyś wyjaśnić co odmienia Twój sposób postrzegania procesu IS od tego jak robi się to w innych szkołach?
Daniel:
Dobre pytanie. Doktor Ida Rolf określiła pewne ramy procesu integracji i pierwotnie zakładała, że potrzeba na to serii 10 sesji podczas których manualnie, metodyczne i systematycznie przechodziła z daną osobą przez kolejne fazy procesu tak by w ostateczności ułożyć na nowo relację poszczególnych części ciała względem siebie i całego ciała względem siły grawitacji. I tutaj pojawia się Joseph Heller, który był moim nauczycielem i twórcą Hellerwork. Na pewnym etapie Josephowi jeszcze dwa elementy wydały się bardzo ważne do skutecznej pracy z klientem. Uważał za istotne nie tylko manualne odtworzenie optymalnych relacji poszczególnych części ciała względem siebie i całego ciała względem siły grawitacji, których nauczył się od dr Rolf, ale także edukowanie klienta jak używać ciała by potrzymać rezultat pracy manualnej. Zgadzał się z tym, że najpierw należy na poziomie fizycznym pomóc ułożyć ciało klienta na nowo, lecz zauważył także że niesamowicie ważne jest edukowanie klienta tak by umiał używać swojego nowego ciała, co pomagało podtrzymać uzyskane wcześniej rezultaty. Widział u swoich klientów pewną zasadę po skończonych sesjach, kiedy z przeorganizowanym fizycznie ciałem klient wracał do swoich starych, złych nawyków ruchowych to po pewnym czasie ciało wracało do stanu podobnego do tego z przed serii sesji IS. Jego wkładem w rozwój IS było dodanie systemu uważności ruchowej. Ćwiczenia te były dodawane do każdej sesji tak żeby ciało klienta nie tylko raz skorygowane mogło lepiej współgrać z siłą grawitacji ale tak by ciało mogło na bieżąco samodzielnie dopasowywać się do nowych wzorców ruchowych, do czynności wykonywanych przez klienta podczas swojego życia.
Drugim elementem, który Joseph Heller dodał do swojej pracy była pewnego rodzaju konwersacja z klientem. Nazwał to dialogiem. Jest to sposób nawiązywania kontaktu z tym co uwalnia się z ciała klienta podczas pracy z ciałem. Czasami są to niewyrażone emocje które klient trzymał w swoim ciele. Ciało naturalnie dąży do wyrażania emocji które powstają w chwili powstania danego zdarzenia ale czasem jest to niemożliwe. Wyobraź sobie kogoś kto brał udział w wypadku komunikacyjnym dawno temu. Jego całe ciało było w szoku i utrwaliło napięcia. Inny przykład, wyobraź sobie dziecko które było w pewien sposób ograniczone przez swoich rodziców nie rób tego, nie wolno tamtego, bądź cicho i wyobraź sobie jakie emocje i napięcia musiały towarzyszyć powtarzającym się przez lata codziennie powtarzanym reprymendom. Jeszcze inny przykład, wyobraź sobie kogoś kto stracił bliską sobie osobę. Postawa ciała takiej osoby zmienia się i zaczyna odzwierciedlać emocje smutku, przygnębienia lub depresji, a jej ciało będzie utrzymywało te wzorce napięcia dopóki się nie uwolni od nich. Dialog jest więc swojego rodzaju asystowaniem osobie w wydobywaniu tych emocji i zrozumienia ich. A w następnej fazie do uwolnienia się od nich. To co jeszcze chciałbym dodać o Josephie to fakt że był on przez wiele lat Rolferem i podczas swojej praktyki zawodowej zauważył pewną zasadę. Zauważył, że pewne części / rejony ciała są związane z konkretnymi emocjami/stanami emocjonalnymi. I tak dla przykładu zazwyczaj podczas drugiej sesji jego klienci opowiadali o wczesnych etapach życia, o swoim dzieciństwie, o czymś co można nazwać ugruntowaniem czy zakorzenieniem, często mówili o stabilizacji i autonomii. Na podstawie tych obserwacji Joseph Heller określił pewien model zależności tematu dialogu od sesji którą akurat się wykonuje tak by dialog dotyczył określonych, charakterystycznych aspektów, emocji oraz tematów. Zamiast pozostawiać to przypadkowi Joseph prowadził dialog w ten sposób by nawiązywać właśnie do ściśle określonych tematów związanych z opracowywanym rejonem ciała. Można więc powiedzieć że każda z sesji Hellerwork ma swoje ściśle określone przeznaczenie np. pierwsza sesja dotyczy inspiracji, druga sesja dotyczy ugruntowania i stania na własnych nogach, trzecia sesja dotyczy sięgania w przestrzeń, czwarta sesja dotyczy kontroli i poddania się, piąta dotyczy twoich wnętrzności, szósta dotyczy radzenia sobie z tym co za nami, siódma to tracenie/luzowanie swojej głowy, ósma to zwrócenie uwagi na tzw. pierwiastek kobiecy, dziewiąta to pierwiastek męski, a dziesiątą to integracja. Sesja jedenasta jest kolejną różnicą w odniesieniu do pierwowzoru dr Rolf i jest sesją która została stworzona by zakończyć proces i wprowadzić wszystkie zmiany, które się dokonały w życie klienta. Zwykle więc dialog jest prowadzony według scenariusza ale też oczywiście zdarza się tak, że pewne emocje wychodzą w sposób naturalny z naszego pacjenta i nie pokrywają się z charakterystycznymi tematami z założenia poruszanymi podczas odpowiednich sesji.
Łukasz:
Daniel niedługo kończymy pierwszy w Polsce warsztat wprowadzający do Integracji Strukturalnej Hellerwork. Ja po raz pierwszy w życiu właśnie przed chwilą otrzymałem pełną pierwszą sesję IS i właściwie to mogę powiedzieć że cały czas czuję na poziomie fizycznym zmiany w moim ciele np. moja klatka piersiową jest bardziej otwarta tak jak bym mógł wziąć więcej powietrza przy każdym wdechu.
Co myślisz o tym żeby w przyszłości przyjechać jeszcze raz do Polski i poprowadzić dla nas cały program szkoleniowy szkoły Hellerwork.
Daniel:
Chciałbym powiedzieć że spędziłam tutaj wspaniale czas z tobą i Piotrem. Jestem zachwycony umiejętnościami kursantów, którzy pojawili się na tym warsztacie i ich stopniem zaawansowania. Wszystko to sprawiło, że pracowało mi się niesamowicie łatwo ponieważ zdaję sobie sprawę, że ten sam materiał dla kogoś kto nie miał wcześniej styczności z tego rodzaju głęboką praca z ciałem byłby znacznie trudniejszy. Warsztat wprowadzający który za parę godzin zakończymy przebieg bardzo płynnie, a ja jestem zachwycony wizytą w Polsce i nie mogę się doczekać powrotu. Mogę powiedzieć, że nie pozostaje mi nic innego jak tylko ustalić z wami daty kolejnego szkolenia.
Łukasz:
To nie powinno sprawić nam problemu.
Daniel dziękuje Ci.
Daniel:
Cała przyjemność po mojej stronie.
Dziękuje bardzo.
TŁUMACZENIE ŁUKASZ & PIOTR 🙂
Film do obejrzenia na naszym kanale na YouTube