Techniki w Masażu Tkanek Głębokich

Jedną z najważniejszych umiejętności, które można rozwinąć w pracy na tkankach głębokich, jest możliwie najszybsze zagłębienie się w tkanki i praca na głębokości, gdzie wyczuwalny jest opór. Pamiętać należy, że ruch wykonywany w sposób mechaniczny, bez przejrzystego określenia celu, może stać się jedynie pustym, do niczego nieprowadzącym gestem.

Techniki wykorzystywane w Masażu Tkanek Głębokich zależą przede wszystkim od rodzaju opracowywanej tkanki oraz kierunku, w jakim z tą tkanką pracujemy. Najbardziej skutecznymi technikami rozciągającymi są wyjątkowo subtelne i delikatne ruchy.

Siłę w masażu głębokim można aplikować stopniowo, używając różnych części ciała do masażu. Rzadko zdarza się, aby doświadczony terapeuta do całego zabiegu używał tylko palców. Jeśli jednak ma to miejsce, należy to robić w sposób maksymalnie bezpieczny dla siebie.

Techniki w Masażu Tkanek Głębokich – podział szczegółowy

Aby praca z pacjentem sprawiała przyjemność, konieczne jest indywidualne postrzeganie pacjenta, określenie konkretnych celów i opracowanie jasnych strategii dla każdego masażu i każdej sesji terapeutycznej. W zależności od nawyków postawy, różne części ciała mogą wymagać zupełnie odmiennych ruchów. Poniżej omawiamy najważniejsze techniki w Masażu Tkanek Głębokich.

Ruch podłużny

Jest to technika którą można stosować jako przygotowanie tkanek do terapii. Polega na podążaniu wzdłuż włókien mięśniowych w kierunku siły działania tego mięśnia. Za przykład weźmy mięsień brzuchaty łydki, pracując powyższą techniką będziemy przesuwać tkanki rozciągając je od przyczepu w kierunku dołu podkolanowego.

Dekompresja stawów

Jedna ręka pracuje na mięśniach jw, natomiast druga chwyta ciało pacjenta tuż za stawem i odciąga go w stronę przeciwna niż pracuje ręka pierwsza.

Techniki stymulowania mięśnia do skracania/skurczu

Stosowana jest w przypadku gdy celowe jest wzbudzenie większego napięcia mięśniowego/zwiększenie zakresu ruchu. Kierunek w którym podążamy ruchem to od przyczepu dalszego do bliższego. Będziemy w ten sposób stymulować włókna mięśniowe do skurczu, dodając ruch bierny lub czynny w stawie, na który wpływa masowany mięsień.

Techniki stymulowania mięśnia do rozciągania

Stosowana jest w przypadku gdy celowe jest wydłużenie mięśnia. Kierunek w którym podążamy ruchem to od przyczepu bliższego do dalszego. Będziemy w ten sposób stymulować włókna mięśniowe do rozciągania, dodając ruch bierny lub czynny w stawie, na który wpływa masowany mięsień.

Zahacz i rozciągaj

Zasady działania tej techniki najlepiej wytłumaczyć na przykładzie elastycznej taśmy na środku której zawiązany jest węzeł. Rozciągając taśmę za brzegi węzeł (wzmożone napięcie w mięśniu) będzie się zacieśniał. Tkankę należy więc przytrzymać w miejscu, gdzie wyczuwane jest największe napięcie i rozciągać ją dzieląc mięsień na kilka części.

Oddzielanie przedziałów międzymięśniowych

Praca w bruzdach mięśniowych, jest najbardziej efektywną pracą jeżeli mamy do czynienia z łącznotkankowymi zrostami, pojawiającymi się w miejscach gdzie 2 mięśnie lub brzuśce jednego mięśnia do siebie przylegają. Rozrywanie zrostów to rozluźnianie poprzez niszczenie mostków siarczkowo-węglowych pomiędzy sąsiadującymi tkankami. W normalnych warunkach nie powinny one tam występować. Gdy już się pojawiają mięśnie zaczynają brać udział w ruchu którego fizjologicznie nie powinny obsługiwać. Mięśnie tracą wtedy część swojej ruchomości oraz siły częściej też wpadają w stan podwyższonego napięcia.

Techniki uwalniania mięśniowego/uwalnianie mięśni z uwięźnięcia

Są przydatne gdy stwierdzimy brak ruchomości tkanki mięśniowej w kierunku innym niż kierunek przebiegu jego włókien, np. w kierunku uniesienia tkanki mięśniowej od tkanek leżących głębiej.

Masaż poprzeczny

Technika polega na wałkowaniu/rolowaniu opuszkami palców w poprzek włókien mięśniowych w których wyczuliśmy zwiększone napięcie/przykurcz.

Agresywne techniki rozciągania

Ruch przeciwko napinającemu się mięśniowi jest najbardziej efektywną formą rozciągania mięśni. To technika polegająca na mocnym przesuwaniu tkanki w kierunku restrykcji, czyli ograniczonego kierunku przesuwalności. Jest mocniejszą wersją stymulowania do wydłużania. Polega na przytrzymaniu  tkanek przyśrodkowo od punkty największego napięcia i przesuwaniu tkanek w kierunku dystalnym. Można ja wykonać z ruchem częścią ciała pacjenta lub w ustawieniu neutralnym.

Musimy być pewni że mięsień, który chcemy opracować nie jest uszkodzony. Technika jest na tyle silna że można spowodować większe urazy gdyby mięśnie były uszkodzone. Podczas ruchu masażu w kierunku do przyczepu bliższego pacjent wykonuje czynny ruch w stawie, rozciągający opracowywany mięsień. Technika zamiennie może być nazywana “zahacz – wydłuż”, a nazewnictwo wynika z tego, że w pierwszych materiałach ze szkoleń Arta Riggsa można ją odnaleźć pod nazwą “hook and stretch”, zaś w późniejszych edycjach jest już nazywana “hook and lengthen”.

Niektóre z powyższych technik nie bedą odpowiadały niektórym terapeutom, a inne będą dobre dla niektórych pacjentów. W momencie, w którym poczujesz się w danej technice dobrze i pewnie, twój masaż (terapia) zyska łatwość i płynność. My ze swojej strony zachęcamy do eksperymentowania, unikania rutyny, wyrażania swojej kreatywności i rozwijania intuicji w relacji z Twoim pacjentem.

Wszystkich powyższych technik nauczamy na naszym kursie z Masażu Tkanek Głębokich i rozluźniania mięśniowo-powięziowego z anatomią palpacyjną, na który zapraszamy zarówno fizjoterapeutów, masażystów, trenerów personalnych, jak i wszystkie osoby pracujące na codzień z ludzkim ciałem.
Warto zaznaczyć, że w organizowanym przez nas szkoleniu mogą brać udział także uczniowie oraz studenci powyższych kierunków.

——-

Na poniższym filmie możesz zobaczyć jak my szkolimy i jaką tworzymy atmosferę na kursie z Masażu Tkanek Głębokich.
A jeśli chcesz poznać szczegóły tego szkolenia i troszkę więcej o nim poczytać, zapraszamy na stronę tego kursu -> TUTAJ